آموزش مدام العمر

آموزش مدام العمر فردی که به سطح سواد به سطح مکتب یا دانشگاهی دست می یابد، در ارتباطات متقابل برای تمام دوران زندگی به روی او باز می شود.(ویس1999) آموزش مادام العمر را بعنوان ترکیبی از مهارتها و نگرشهایی که باعث تغییر می شوند تعریف می نماید.این نوع فراگیری که ذهن افراد مسن تر را آماده تر و مجرب می نماید، از هر زمان دیگری مورد نیاز تر است.
در این عصر اطلاعات و تکنولوژی، اعضا مسن تر جامعه بین نیروهای مکمل و دوگانه بازنشستگی و آموزش جدید قرار گرفته اند.(اوربان و اوربان2003) جوامع از نظر مبادلات اطلاعاتی و مالی جهانی تر شده اند.جهانی شدن منحصر به جوامع ازنظر قابلیتهای اقتصادی قوی یا آنهایی که سیستم های اطلاعاتی کارآمد تری دارند نمی شود. تمام جوامع در تمام کشورها با اثرات جهانی شدن در جریانات مالی و اقتصادی، اطلاعاتی و نیازهای فراساختاری مواجه می شوند. برای اینکه با نکنولوژی امروزه آشنا و همراستا بود باید بصورت کارآمدتری آموزش دید و دیدگاهی جامعتر نسبت به زندگی و ارتباطات نسبت به گذشته داشت.
 چون جوامع بسیاری تحت تاثیر جهانی شدن قرار می گیرند، مسئولین کتابخانه ها می بایستی گروههای حاشیه نشین را که امکان یا توانایی دسترسی لازمه به اعضا ساختاری خود و جامعه جهانی را ندارند، شناسایی و تشویق نمایند. آموزش مادام العمر ممکن است برای بعضی شامل آموزش بالغین یا برای دیگران تلاش برای دست یابی به کاربردهای فنی شود.آموزش مادام العمر فقط در صورت باسواد بودن مفید خواهد بود.

نزدیکی بحث در مورد سه مقوله عنوان(باسوادی، کم سوادی و آموزش مادام العمر)، و نتایج بدست آمده از مفاد این مقوله ها، نمایانگر وضع افرادی است که از نظر دانش پایه زیر بنای مناسبی ندارند است . این وخامت شامل ناتوانی فرد در خواندن ، نوشتن یا تعقل و توانایی محدود آنها در مشارکت و بکار گیری موفقیت آمیز تکنولوژی یا آموزش مادام العمر بیشتری می شود. بحث در مورد جمعیتهای حاشیه نشین نشان می دهد که گروههای حاشیه نشین چگونه قادر به مشارکت کامل در جوامع خود نیستند بدون توجه به دلایل اقتصادی، نژادی یا مذهبی اعضا گروههای حاشیه نشین اغلب از بی سوادی نیز رنج می برند
نتیجه گیری شده است که مسئولین کتابخانه که مشوق خواندن و نوشتن هستند می توانند خدمتی در خور توجه ه حرفه ها، فرهنگهای محلی و جامعه جهانی بنمایند.