تلویزیون امروز

تلویزیون امروز

برای به ثمر رساندن اهداف کاربردی رسانه ها ، تلویزیون و ویدئو را میتوان دارای اثر ارتباطی یکسان دانست. این هر دو، از وسایل ، فنون و مهارتهای مشترکی سود می برند . به طور کلی ، در حالی که سیستم تلویزیون از طریق فرستندۀ خود، کابلهای اختصاصی یا ماهواره ها برنامه های مستقیم خود را پخش می کند، رسانۀ ویدئو همان عمل را نه برای پخش عمومی ، که برای یک نظام مداربسته انجام می دهد.

به هر حال تمایز و اختلاف یاد شده روز به روز مبهمتر می شود. امروزه می بینیم که برنامه های ویدئویی، که برای تماشاگران خاصی تهیه می گردد ، بکرات از فرستنده های تلویزیونی پخش می شود و از طریق فروش آگهی برای تولید کنندگان برنامه  ها کسب در آمد می کند.

محدودۀ تولید

محدودۀ  عمل تولید امروزه از تولید برنامه های ویدئویی و تلویزیونی توسط یک فرد تنها، یک دوربین و یک ایستگاه ضبط ویدئوی قابل حمل ، تا ساخت برنامه های مرکب و وسیع به وسیلۀ یک گروه متخصص با تعدادی دوربین حرفه ای گسترش دارد. دستگاهها و وسایل تولید، از دوربینهای غیر حرفه ای ، تا آخرین ، جدیدترین و حرفه ای ترین آنها را شامل می شود.

در حالی که برخی سازمانهای تولیدف استودیوهای بسیار مجهز و واحد های سیار برای تولید داخل و خارج از استودیو در اختیار دارند، دیگر گروهها، بسته به نیاز های تولید برنامه های ویدئویی خود، وسایل تولید را از انبار ها و استودیو های ویژۀ این کار اجاره می کنند.

برخی تولید کنندگان برنامه ها، محیطهای طبیعی ، خیابانها و ساختمانهای عمومی را ترجیح می دهند در حالی که گروهی دیگر برنامه های خود را در استودیو هایی که مناظر خاصی در دور و اطراف آنها برای منظور های ویژه ای تعبیه شده است تهیه می کنند.

به طور کلی، سازمانهای پخش تلویزیون، بیشتر برنامه های خود را در داخل نظام تولیدی خود می سازند. اما تعداد ایستگاهها و سازمانهایی که برنامه های تولید شدۀ کامل را از استودیو های آزاد تولیدی خریداری می کنند ، رو به ازدیاد نهاده است. برخی سازمانها و ایستگاههای تلویزیونی نیز برنامه های ویدئویی ضبط شده یا فیلمهای تولیدی دیگران را پخش می کنند.

برنامۀ زنده یا ضبط شده

برنامۀ تلویزیونی زنده یا برنامه ای که روی نوار ویدئو ضبط می شود ، تاثیر عمده ای د رفنون تولید دارد. در یک برنامۀ زنده، بینندگان حوادث واقعی را همان طور که اتفاق می افتد تماشا می کنند . احساس آنها این است که از درون چشم دوربین همه چیز را می بینند، و در این حالت با نوعی هیجان ، انتظار و دلهره، حوادث غیر قابل پیش بینی را تجربه می کنند. اضطراب و نا آرامی در موقعیتهای خاص، بویژه در پخش بازیها و مسابقات ورزشی، که نتیجۀ آن مشخص نیست، به موارد قبلی افزوده می شود.

با وجود این ، برای بسیاری برنامه ها با موضوع های خاص، جذابیت تماشای برنامۀ زنده بحث انگیز است. بدون تردید ، پخش برنامۀ زنده برای تیم تولید، محدودیتهای را ایجاد می کند. زمانی که یک برنامه ضبط شدۀ ویدئویی یا برنامۀ فیلمبرداری شدۀ خوبی را نگاه می کنیم، در آن لحظه نیز نوعی احساس قرابت و تصوری از واقعیت داریم. حتی وقتی از نتیجه و پایان برنامه آگاهیم، یا میدانیم که بازیگران برنامه دیگر در قید حیات نیستند، برای یک لحظه مجذوب برنامه یا فیلم می شویم.

ضبط و تولید یک برنامۀ ویدئویی، امکانات زیادی را در اختیار کارگردان می گذارد . در این نوع کار، جهت تولید برنامه ای جالب و بی عیب و نقص، انعطاف بسیار و آزادی عمل برای اصلاح و تغییر ساختار برنامه وجود دارد . در اینجا می توان روند جریان تولید را به روشهای مختلف ساده تر کرد و مهمترین موضوع اینکه وقتی تولید برنامه ای را به پایان بردید، می توانید آن را در بازار عرضه کنید، یا برای استفاده در بخشی از برنامه ای را به پایان بردید ، می توانید آن را در بازار عرضه کنید یا برای استفاده در بخشی از برنامه های آینده بایگانی نمایید. یک برنامۀ زندۀ ضبط نشده، پس از پخش ، برای همیشه از دست رفته تلقی می شود.

تلویزیون

به وسیلۀ فرستنده های تلویزیونی، ماهواره ها و کابلهای رابط پخش میشود.

برای پخش و انتشار عمومی

اخبار به طور عام، وضع هوا، ورزش، مصاحبه ها، نمایش ،برنامه های مستند، موسیقی، برنامه های علمی، فیلمهای سینمایی ، برنامه ها کمدی، حوادث، سرگرمی، دنیای وحش ، سخنرانی ها  ،برنامه های کودکان، برنامه های مسابقات  ،برنامه های آموزشی-تشریحی، برنامه های گفتگو ومیزگرد، برنامه های نمایش و غیره.

ویدئو

به وسیلۀ دستگاههای ویدئوکاست (VCR) ، ماهواره ها و کابلهای رابط پخش می شود. برای استفادۀ فردی در منزل، استفاده در اتاقکهای انفرادی، تماشای گروهی در:

منازل، مکانهای آموزشی، محل کار، مراکز کار آموزی ، کتابخانه ها ،سمینارها ، مراکز فروش، نمایشگاهها و غیره.

دارای شکل جعبه ای، دستۀ حمل در بالا؛ کلید های کنترل قابل رویت در جلو و بلند گو های جداگانه.

تولید تلویزیونی

تولید تلویزیونی ، به طور معمول، تلفیق حساب شدۀ آرمانهای هنری با واقعیت های سخت است.

از یک سو، صورتهای هنری برنامه کمتر مورد توجه قرار می گیرد. تماشاگر اندیشه های شما را به شکلی که عرضه می شود، دریافت و تعبیر و تفسیر می کند و تحت تاثیر آن قرار می گیرد . روشی که شما دوربینهای خود را در اختیار می گیرید، تصاویر انتخابی تان را پشت سر هم قرار میدهید، نور و صدای برنامه را تنظیم می کنید، به برنامۀ شما اعتبار خاصی خواهد بخشید. عرضۀ ضعیف یا نامناسب از اعتبار و اهمیت برنامۀ شما می کاهد.

از طرف دیگر هرگز نباید نقش مسایل با اهمیت و قابل توجهی مثل: هزینه ، زمان، فضا و موقعیت ، وسایل و ابزار ، نیروی انسانی لازم و غیره را فراموش کرد. به طور معمول ، در انتخاب بین موضوعهای مغایر و متضاد است که مجبور به تصمیم گیری و گزینش می شویم.

فرصتها و محدودیتها

در عمل، هنگام تولید یک برنامۀ تلویزیونی، با عواملی رو به رو خواهید بود که به طور مستقیم ، عرضه و تولید موضوع مورد نظر، و فنونی را که تصمیم به استفاده از آن دارید، متاثر خواهند ساخت. برای مثال ، وقتی از حادثه یا صحنه ای که بوسیلۀ دیگران ترتیب یافته است تصویر برداری می کنید، شاید بتوانید شکل کلی کار را طراحی کنید، اما اغلب مجبورید فنون کار را با وضع موجود و به همان حالتی که هست تطبیق دهید. در چنین شرایطی، بندرت، فرصتهایی برای ضبط مجدد یا تکرار حرکت پیش می آید. بنابراین ، مجبور خواهید بود برای پوشاندن اشتباهات و جایگزینی نما های فراموش شده، به تدوین نهایی خود متکی باشید.

در استدیوی خالی از هر گونه وسیله، به نظر می رسد آزادی انتخاب را برای چیدن و تنظیم کل حرکات و شکل تولید برنامه، جهت دستیابی کامل به نتیجۀ دلخواه، خواهید داشت. حد اقل ظاهراً بر کلیۀ اتفاقاتی که در استدیو رخ می دهد ، کنترول کامل خواهید داشت. عیب کار این ((دیکتۀ نانوشته)) {استودیوی خالی – م} در آن است که اگر برنامه ریزی نداشته باشید و تولید را سازماندهی نکنید، چیزی برای تولید و ضبط نخواهید داشت.

هر چند بسیاری از برنامه ها را میتوان در هر زمان تولید کرد، در برخی دیگر از برنامه ها، تولید با محدودیت زمانی روبه روست. به عنوان مثال، برای گرفتن تصاویر از درختانی که شگوفه داده اند، مجبورید تا فصل مناسب منتظر بمانید؛ یا اگر موضوع برنامه، شما را ملزم به تصویربرداری از مناطق سرد و برفی می کند، باید برای پیدا کردن چنین مناظری سفر کنید.

برخی موقعیتها براحتی فرصتهای زیادی برای گزینش نماها در اختیار کارگردان قرار میدهد . در حالی که بعضی برنامه های دیگر فراست خاصی را برای شکار لحظۀ مناسب می طلبد.

گاهی برخی حرکتها جلو دوربین، باید در فضای دیگر نیاز به فضای محدودی انجام گیرد( مثل میز بیلیارد یا رینگ بوکس)، در حالی که بعضی دیگر نیاز به فضا های وسیع و گسترده دارند ( مثل صحنه هایی از دوی استقامت یا ورزش اسکی).

سبک

در فصلهای آتی خواهید دید که روال تولید شامل ساخت و کارگردانی برنامه های بسیار ساده تا برنامه های بسیار پیچیده و دارای سبک ویژه است. قرار دادن عوامل مناسب در کنار یکدیگر ( مثل تصویر نامه ،بازیگران، دکور و غیره) و بهره گیری از دوربینها و میکروفنها برای نمایش نماهایی که با دقت انتخاب شده، تولید را اساساً نوعی ((سازمان)) قلمداد می کند.

از سوی دیگر، تولید یک برنامه می تواند نوعی (( فرا گرد باورسازی)) (قانع ساختن) باشد که طی آن، شما تصاویر و صدا هایی را با دقت و روش خاصی برای بر انگیختن احساسات بینندگان انتخاب و با هم مخلوط کنید.